Bistrot Neuf heeft zich in de twaalf jaar dat het bestaat ontwikkeld tot een van de betere Franse restaurants in de stad. Dat resulteerde in vermeldingen in de Michelingids en de concurrerende Gault Millau en dat is niet verwonderlijk: het is niet gemakkelijk de combinatie alledaagse Franse gerechten en uitstekende uitvoering te vinden. Juist in de eenvoud toont zich de meester.
De menukaart is uitgebreid, je kunt kiezen en er is zelfs aan mooie wijnen gedacht. Dat laatste verbaast niet; eigenaar Rex Neve is ook eigenaar van de naastgelegen wijnzaak Chabrol. In zijn restaurant zijn maar liefst 75 wijnen per glas verkrijgbaar, de nauwe contacten met grote en kleine wijnhuizen is een diepte-investering die zich royaal uitbetaalt. Wij houden het trouwens bij de goedkoopste afhaalfles: een biodynamische Chinon van een coöperatie van vijfendertig boeren die allemaal de neus dezelfde kant op hebben staan. Dat resulteert in een best wel volle, woeste, droppige wijn die we heerlijk vinden, we drinken ’m natuurlijk koel (Vini Be Good 2019, Loire, 20,-).
We bestellen twee driegangenmenu’s (32,50 p.p.), waarvan één met louter vegetarische gerechten. Dat betekent vooraf een crèmesoep van topinamboer met gerookte knolselderij en amandel, ravioli met spinazie en forestièresaus, Madeira, Rouvener kaas en hazelnoot en als afsluiting een kaasplankje. Voor de ander wordt het bouillabaisse, confit de canard en een chocoladesoes. ‘We zijn hier eerder geweest’, verzuchten we tevreden halverwege het diner; alle gerechten doen vertrouwd aan.
Die gerechten zijn trouwens in een mum klaar en zonder kopzorgen thuis af te maken. De aanwijzingen zijn weliswaar summier (en tweetalig, ook Engels), maar doeltreffend en er gaat dan ook niets mis. De crèmesoep is behalve dik en romig knetterhoog op smaak, maar eigenlijk staat dat ons dit keer wel aan. Het is tenminste niet zo’n weeïge soep, deze heeft bite en hartigheid, ook door de rokerigheid van de knolselderij en het krokante van de hazelnoten – echt troostsoep in een tijd dat we wel wat warmte kunnen gebruiken. Ook bij de bouillabaisse met rouille en Gruyère is flink met de zout- en peperbus geschud, maar de soep is helaas ook wat zoetig. De garnituur van garnaal, mossel en witte zeevis is rijk, de soep is vrij dik en komt met mooie, flinterdunne croutons en in de rouille proeven we aardappel en piment d’espelette, uitstekend!
Het vegetarische hoofdgerecht is zelfgemaakte, grote en beetgare ravioli, gevuld met spinazie en overgoten met paddenstoelensaus, sauce forestière, die ook weer iets te zoet is door een flinke scheut Madeira, dat had voor ons niet gehoeven. Op het menu staat dat er ook kaas uit Rouveen bij kwam, we vinden wel rucola, maar geen kaas terug? Voor de vleeseter zijn er flinke bouten eend, da’s natuurlijk bingo als afhaalgerecht, met daarbij smakelijke cassoulet, witte boontjes met een fijne wortelbrunoise en een gevogelteworstje… dit is Franser dan Frans!
We toppen ons thuisdiner af met Franse kaas, helaas staat er niet bij welke kazen het zijn, maar we vermoeden drie koemelk-kazen, waaronder een roodflora en een pittige blauwe met daarbij vijgenchutney… aardig, niet indrukwekkend. Dat geldt ook voor het zoete dessert, de hazelnoot-chocoladesoes, gevuld met banketbakkersroom en gegarneerd met witte chocola. Het is goed gemaakt, het soezendeeg is vers, maar het is vooral zoet, een euvel waaraan veel restaurantdesserts lijden.
Bij Bistrot Neuf eet je als je aan kunt schuiven comfortfood to the max, dat is misschien geen groot avontuur, maar voelt en smaakt buitengewoon aangenaam en prettig.
https://www.nrc.nl/nieuws/2022/01/13/buitengewoon-prettig-frans-comfort-food-ook-voor-thuis-a4078675
